Geluksbrenger Mokhtara Bestevaar: ‘Je moet het leven omarmen.’
Geluksbrenger Mokhtara Bestevaar: Geluk hoef je niet ver te zoeken, maar je moet er wel open voor staan.’ Foto: Ruben Timman | nowords.nl
‘Geluk hoef je niet te zoeken, maar je moet er wel open voor staan.’
Ben je gelukkig?
Mokhtara Bestevaar (41 jaar): ‘Mijn relatie is mijn basis, mijn geluk. Wat ik samen met mijn man heb, dat is alles. We houden elkaar in balans, bij ons is het echt we. We steunen elkaar in alles. Dit is mijn rijkdom, dat is onbetaalbaar.
Het lijkt cliché, maar alles klopt. Er is niets wat ik zou willen veranderen.
‘De mensen om me heen maken me gelukkig. Achttien jaar geleden kwam ik uit Amsterdam-Noord met mijn man naar Koog aan de Zaan. We kregen hier een tweeling, een jongen en meisje, die inmiddels veertien jaar zijn. In het begin was het niet makkelijk in Koog omdat iedereen elkaar kent en je er minder snel tussen komt. Tot iemand heel treffend zei: ‘Het gaat hier niet zo snel, maar het komt wel goed.’ En dat is inderdaad het geval. Als je mij in een hutje op de hei zet met mijn man en kinderen dan ben ik daar ook gelukkig. Je thuis is waar je met mensen bent waar je je thuis voelt.
Je moet niet wachten tot het naar jou toe komt. Je moet het opzoeken.
En als je niet gelukkig bent?
Niet iedereen is altijd gelukkig. Iedereen maakt dingen mee en dan gaat het erom hoe je ermee om gaat. Zo zag ik een keer een experiment bij kinderen die een wit blaadje met een zwarte stip moesten beschrijven. Ze focusten allemaal op de zwarte stip die stond voor negativiteit terwijl de rest van het blaadje nog helemaal wit was waarop je alles zelf kon invullen. Dat is me zo bij gebleven, in het witte deel zit nog zoveel waar je positieve zaken uit kunt halen.
Kijk om je heen, naar je vrienden, je familie, je kennissen en de mensen die iets leuks zeggen.
Hoe sta je in het leven?
Van huis uit heb ik mee gekregen om blij in de wereld te staan. Mijn vader, die alleen zonder familie vanuit Marokko naar Nederland kwam, is een echt mensen mens. Ik heb hem nog nooit chagrijnig gezien. Hij gaat met iedereen om en ziet het leven nooit zwaar in. Als je ooit op een camping een Marokkaanse man de vogeltjesdans hebt zien dansen, dan was hij dat. Hij heeft nu altzheimer en woont in een verpleegtehuis. Voor hem was familie altijd heel belangrijk. Nu bel ik voor hem zijn zussen in Marokko. De band met de familie in Marokko is voor mij heel belangrijk, als ik met mijn tantes praat dan is het net alsof ze mijn zussen zijn.
Mijn Nederlandse moeder had wel altijd vooroordelen. Nu ze dementeert, is ze wel in positieve zin veranderd.
Ik ben altijd degene die contact maakt en begint met praten. Ik heb altijd interesse in mensen en hoor graag hun verhalen. Soms hoor je dingen waar je blij van wordt en soms nare dingen die mensen hebben mee gemaakt. Het is dan van belang om je te realiseren dat het leven door gaat en dat je het een plek moet geven en er niet in moet blijven hangen.
Iedereen heeft bagage, het gaat er om hoe je hier mee om gaat. Zorg dat het leven niet zwaarder wordt, het leven kan zo mooi zijn.
Hoe je kijkt, dat weerspiegel je en dat krijg je terug.
Wat is geluk voor jou?
‘Bij mij speelt eten een belangrijke rol. Op verjaardagen krijg je niet alleen een gebakje, er staat altijd eten op tafel. Recent heb ik mijn koffiezaak De Koffiemok geopend in Koog aan de Zaan. Dat was altijd mijn droom. Een vrouw die in hetzelfde pand vroeger een kledingzaak had, kwam bij me kijken. Ik word er nog ontroerd van wat ze me gaf. Aan de wand hangt een lijstje met als titel ‘ Een stukje geluk’, dat vond ze zo bij me passen. Ik haal mijn energie uit de koffiezaak. Als ik in de ochtend het deeg voor de appeltaart uitrol dan ben ik echt gelukkig. Laatst wilden we een avond samen naar de film om het gezellig te maken. De kinderen bleven liever thuis om samen monopoly te spelen. Iedereen heeft het druk, het is dan mooi om elke gelegenheid aan te grijpen om samen te zijn. Ook met vrienden en kennissen.
Geluk is samenzijn, bijvoorbeeld door een heerlijke boswandeling samen te maken. Het zijn de kleine dingen waar we van genieten.
Ik probeer overal altijd een positieve draai aan te geven, dat werkt ook bij norse mensen.
Het liefste trek ik er met de auto op uit en zie wel waar we uitkomen. Dan maak je de mooiste dingen mee. Ik heb iets met Italië. Zo waren we een keer in Toscane op een camping en zagen een flyer van een festival. Op de slingerweg naar boven stonden brandende kaarsen. Op de top van de heuvel stonden Italiaanse lange tafels klaar waar je hapjes en een glaasje rode wijn kon gebruiken. Iedereen zat gezellig bij elkaar en een clown vermaakte de kinderen met muziek. Onze kinderen deden leuk mee met de muziek. Ik heb het toen van een afstand gadeslagen en keek vanaf de berg over het land met de lichtjes en kreeg toen echt een kippenvelmoment. Dat is La Dolce Vita.’
Je moet het leven omarmen’, besluit Mokhtara met een lach.
Annechris: ‘Humor ligt op straat. Je ziet zoveel gekke dingen. Wanneer je iemand vriendelijk aankijkt, dan heb je zo contact. Je moet het wel willen zien. Zo hadden we laatst een heel leuk gesprek met een Russisch meisje. In een overvolle tram in Amsterdam beginnen we ook altijd een gesprek met mensen, die bijna allemaal naar hun apparaatje staren. Ook bij de kassa. Dat ‘klatsen’, dat hebben we in Amsterdam geleerd.’
Annechris vertelt dat ze is opgegroeid in Koog aan de Zaan. ‘We hadden eerst een winkel aan de Gedempte Gracht in Zaandam. Toen deze autovrij werd, was het voor klanten moeilijker om een doosje wijn op te halen. Daarom zijn we verhuisd naar Koog aan de Zaan. Dat was zo’n groot verschil. We hadden een prachtige winkel op A1 niveau en gingen naar B5. Hier kregen we twee keer zoveel ruimte. Natuurlijk waren we heel onzeker, maar we hebben het gewoon gedaan. We dachten wat kan ons nou gebeuren? Ook als je failliet gaat, dan ga je daar niet dood aan. De ruimte was twee keer zo groot en ook de omzet verdubbelde.’ Rob vult aan: ‘In de vorige winkel kwamen vaak na werktijd raadsleden langs om achter in de zaak een glas wijn te drinken en te debatteren over de politiek. Er is toen zelfs in de gemeenteraad besproken dat Le Cockelon ging verhuizen vanwege het autovrije beleid van de Gedempte Gracht.’ Hij lacht: ‘We hebben toen gezegd dat ze dat niet goed hadden bedacht en dat we daarom zijn gevlucht omdat we daar ons brood niet konden verdienen.’
Er gebeurt altijd wel iets wanneer Piet Vet lesgeeft op de sportschool Unique of een praatje maakt. Op blote voeten en met een grote glimlach weet hij veel mensen te raken. ‘Ik ben overal mezelf. Het is allemaal niet zo moeilijk, als we een beetje begrip voor elkaar hebben.’
Richten jullie je ook op speciale doelgroepen?
Je bent laatst in Polen geweest?
‘Ik wil graag een bijdrage leveren aan het geluk van mensen. Het zou toch geweldig zijn als de Gemeente Zaanstad over vijf jaar bekend staat als de gelukkigste stad van Nederland en dat je hier moet zijn als je op zoek bent naar geluk.’ Lees een 